SPOJLER 1

Hej! :D Nie trudno zauważyć, że już od dawien dawna nie było nowego rozdziału. Jestem już w połowie tworzenia i postaram się jak najszybciej zakończyć nad nim prace. W ramach zadośćuczynienia przysyłam wam dzisiaj fragment kolejnego rozdziału.

UWAGA:

JEŻELI NIE LUBISZ SPOJLERÓW, NIE CZYTAJ! 

*****************************

Poczułam, że ktoś wbija paznokcie w moje żebra, — mam łaskotki. Pech. — i jak to bywa w takich sytuacjach, grunt osunął się spod moich stóp i upadłam na kolana. Usłyszałam głośny chichot.

— Przepiękna kobieta i to w dodatku sama w takim miejscu? Jak to jest możliwe, że nikt nie chciał dotrzymać ci towarzystwa w tak wyjątkowym dniu? — Blake podał mi pomocną dłoń, którą najzwyczajniej w świecie zignorowałam i wstałam o własnych siłach.

— Liczyłam na to, że nikt niepożądany nie znajdzie mnie w tych ciemnościach. — Mruknęłam.

— Ciemno? Czekaj! Pozwól, że oświetlę cię blaskiem mojej zajebistości.

Właśnie rozważałam ciętą ripostę, ale w ostatniej chwili ugryzłam się w język i odeszłam.

Pech chciał, że Blake złapał mnie za rękę i obrócił tak, że wpadłam w jego ramiona. Kciukiem delikatnie uniósł moją głowę do góry, dopóki nasze oczy się nie spotkały.

— Zdenerwowana?

Przełknęłam ślinę.

— Troszkę. — Wyrwało mi się.

— To twój pierwszy raz? — Zamruczał mi do ucha.

— Nie, już kiedyś się denerwowałam.

Wciągnął ze świstem powietrze.

— Nawet nie masz pojęcia, jak na mnie działasz.

Zmierzyłam go wzrokiem. Włosy, które wcześniej sięgały za szyję zostały przycięte o kilka centymetrów, nadając jego twarzy bardziej okrągły kształt. Na nosie spoczywały ciemne okulary. Po co komu je w nocy? Miał lekki zarost, na którego punkcie — u innych facetów — dostawałam szału, w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Na czarny T-shirt zarzucił czarną skórzaną kurtkę, której w tym momencie mu zazdrościłam, bo od morza zaczął wiać zimny wiatr. Jednak najbardziej uderzył we mnie wyraz jego twarzy. Wydawał mówić się szczerze i jakby dogłębnie w to wierzył.

— Wiem, że powinnam szanować twoje zdanie, ale jest to niezwykle niemożliwe, gdyż jesteś — pieprzonym idiotą — mało wiarygodną osobą. — Dokończyłam.

— Dlaczego? — Palcem wskazującym u prawej ręki zaczął mnie miziać po talii.

— Dlaczego to robisz?

— Bo każda dziewczyna topnieje pod wpływem mojego dotyku.

Z trudem powstrzymałam parsknięcie.

— Tego typu teksty działają na moją siostrę? Myślałam, że ma większy iloraz inteligencji i potrafi…

Przestał mnie miziać i zasłonił mi usta ręką.

— Cii… Nie masz pojęcia jak pięknie brzmisz, kiedy milczysz.

Niezdarnie odsunęłam się od niego, wybałuszając oczy.

— Widzę, że ktoś w końcu nauczył się pyskować.

W jego oczach pojawiły się niebezpieczne błyski.

— Kochana! Są rzeczy, w których jestem znacznie lepszy i mam tu na myśli football.

— Doprawdy? — Serce zadrżało mi na dźwięk tego głębokiego głosu. — Bo odniosłem wrażenie, że składasz niemoralne propozycje mojej dziewczynie.